| 1 | Avontuur in het Hoge Noorden: Mijn Eerste Dagen op de Kungsleden

Scandinavië stond al jaren op mijn lijstje, en eindelijk was het zover: op naar het hoge noorden! Waar ik normaal reis naar zonnigere oorden, lonkte dit keer het ruige landschap en wisselvallige weer van Zweden – en dat hoort er nu eenmaal bij. Na een hectische start met het openbaar vervoer vloog ik via Stockholm naar Hemavan, een klein plaatsje in het noorden en tevens het startpunt van de beroemde Kungsleden.

Al vanuit het vliegtuigje zag ik eindeloze bossen en meren onder me verdwijnen in de verte. Eenmaal geland op het miniatuurvliegveld – letterlijk een schuur – kreeg ik mijn bagage snel in handen. Nog even snel naar de lokale supermarkt (die nét niet dicht was) voor wat laatste boodschappen. Geen gasblikjes helaas, maar gelukkig had ik een gas-overhevelaar mee: een kleine hack die mijn avond redde. Dankzij een achtergelaten blikje in de berghut kon ik mijn eigen brander vullen en dus tóch op pad.

Mistige vallei nabij Hemavan

Na een kort telefoontje met het thuisfront, begon ik mijn hike. Drie kilometer verder, in het schemerlicht, vond ik mijn eerste kampeerplek. Tent op, kaneelbroodje erin, slaapzak in. Klaar voor het echte werk.

De volgende ochtend word ik wakker van regen die zachtjes op mijn tent tikt. Het uitzicht is adembenemend. Mistige valleien, uitgestrekte vlaktes, de stilte van het noorden. Nog geen half uur op pad of ik sta oog in oog met een kudde rendieren. Wat een begin! Terwijl het landschap steeds ruiger wordt, loop ik door dichte mist, langs meertjes en over paden die gelukkig goed gemarkeerd zijn met oranje verf. Soms verdwalen de routes bij de skipiste even in elkaar, maar al snel is er nog maar één duidelijke weg: naar het noorden.

Onderweg film en fotografeer ik wat ik zie – niet altijd makkelijk met regen en wind, maar de beelden zijn het waard. De omgeving doet me denken aan de Schotse Hooglanden: glooiende valleien, bergen in de mist en felgekleurde herfsttinten die het landschap oplichten. Overal zie ik blauwe bessen, paddenstoelen, rode besjes – de Zweedse natuur barst van de details.

In een van de noodhutten lunch ik met een Zweeds stel.Ze vertellen over lokale dialecten en hoe gigantisch Zweden eigenlijk is. Ik maak een choco-koffie en een ‘thru-hiker wrap’ met pindakaas en trailmix – mijn oude recept van de Pacific Crest Trail. Genoeg energie om de komende dagen vol te houden: de volgende winkel is pas over 140 kilometer.

Wanneer in de middag de zon doorbreekt, is het alsof het landschap explodeert in kleur. Een regenboog overspant de vallei terwijl ik afdaal richting een reeks meren, verbonden met houten bruggen. De Zweden hebben hier flink geïnvesteerd in de infrastructuur van de trail, al vermoed ik dat dit verderop in de wildernis snel minder zal worden.

Aan het water vind ik een rustige kampeerplek – geen muggen, wél rust. Sokken drogen, eten opwarmen, genieten. Wat een begin van een onvergetelijke tocht. De Kungsleden heeft me nu al in zijn greep – en dit is nog maar dag één

Tip: Gebruikte gids voor de Kungsleden https://amzn.to/3H7hmJE